Często słyszy się o antybiotykach, że ich stosowanie, powinno ograniczać się do minimum. To prawda – skutkiem ubocznym antybiotykoterapii jest między innymi zaburzenie równowagi mikroflory jelita. Wiąże się to z bólami brzucha oraz biegunkami u naszych pociech. Na szczęście, dolegliwości te mogą być zminimalizowane dzięki odpowiedniej suplementacji probiotykami, które odgrywają kluczową rolę w profilaktyce oraz leczeniu biegunki poantybiotykowej.
Jak działają antybiotyki?
Antybiotyki zwalczają bakterie, hamując ich wzrost bądź bezpośrednio niszcząc komórki bakteryjne. Niestety, te niezwykle potrzebne leki nie tylko zwalczają zakażenia bakteryjne, ale także zaburzają równowagę mikrobiologiczną w jelitach. Jest to skutkiem działania, które eliminuje zarówno “złe” bakterie – wywołujące infekcje, jak i te “dobre” – zasiedlające przewód pokarmowy. Częste stosowanie antybiotyków zaburza skład mikroflory jelita, przez co niestety osłabia naturalne mechanizmy odpornościowe oraz powoduje skutki uboczne. Jednym z najczęstszych jest biegunka.
Jak zminimalizować skutki uboczne stosowania antybiotyków?
Najlepszą odpowiedzią są probiotyki. Lekarze eksperci Europejskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN) zalecają stosowanie szczepu Lactobacillus rhamnosus GG przy antybiotykoterapii, w celu zapobiegania biegunkom.1 Jego atutem jest to, że jest odporny na działanie wielu antybiotyków. Stosując probiotyk przywracamy prawidłową mikroflorę jelita, zaburzoną przez działanie antybiotyku.
Potwierdzona skuteczność stosowania Lactobacillus rhamnosus GG przy antybiotykoterapii
Badanie przeprowadzone na grupie ok. 200 dzieci w wieku od 6 miesięcy do 10 lat, którym podczas antybiotykoterapii podawano probiotyk Lactobacillus rhamnosus GG potwierdzają, że ryzyko wystąpienia biegunki uległo zmniejszeniu o 69%.2
U dzieci w przedziale wiekowym od 2 tygodni do 13 lat, którym w szpitalu podawano antybiotyki z powodu zakażeń dróg oddechowych, odsetek biegunek był trzykrotnie mniejszy, jeśli otrzymywały Lactobacillus rhamnosus GG.3
Podane liczby są chyba wystarczająco przekonujące, aby sięgnąć po szczepy probiotyczne.
Piśmiennictwo:
1 – Szajewska H et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr. 2016;62(3):495-506.
2 – Vanderhoof JA et al. J Pediatr. 1999;135(5):564-568.
3 – Arvola T et al. Pediatrics. 1999;104(5):e64
CHIESI/NKO/ALL/01/09/2021_1_1
